/سروده شاعر فامنینی/

در پگاه پنجم اردیبهشت
خشم جوشید از خم اردیبهشت

در شبی تاریک و لبریز سکون
شد زمینگیر طبس کفر زبون

درشبی که چشم ما در خواب بود
نقشه های دشمنان بر آب بود

کفر آمد تا کند فتح الفتوح
سرکشد از فتح خود جام صبوح

گردد ایران بار دیگر خانه اش
ملتی هم نوکر جانانه اش

خاک ایران سهم دشمن ها نشد
چون حریف قدرت شن ها نشد

ریگ ها ناقوس مردی را زدند
جمله سرباز خمینی می شدند

بود شنها جمله مامور خدا
تا بچربد بر عدو زور خدا

از خمینی گفتم و از راز او
ماسه و شن ها همه سرباز او

از دعا و از نماز نیمه شب
دشمن او تا ابد در تاب و تب

کار شن تفسیر عام الفیل بود
بر سپاه ابرهه سجیل بود

ایکه امضا کرده ای برجام را
کن رها افکار پوچ و خام را

اینکه دشمن کدخدای عالم است
قدرت بی انتهای عالم است

اینکه باید بر شیاطین خنده کرد
یا که با او گفتگوی زنده کرد

قصه ی برجامتان آخر چه شد؟
غیر محو هسته ای دیگر چه شد؟

میوه ی برجامتان خشکید و رفت؟
در کجا خورشیدتان تابید و رفت؟

با چنان لبخندها، تعظیم ها
محو شد آیا کمی تحریم ها؟

پس چه شد آن قصه تدبیرتان؟
چه خبر از معده های سیرتان؟

آن شکم ها که شما پرورده اید
اختلاس از مال ملت کرده اید

در کجا هستند آقازاده ها؟
در اروپا یا که در سجاده ها؟

چه خبر از جمله هم خون هایتان؟
از جهانگیری ،  فریدون هایتان؟

گرم در پولند و آیا زرگری
در دل صرافی و گردشگری؟

از چه رو دم از ولایت میزنید
از ولایت کی اطاعت می کنید؟

گفت رهبر ، اهل تمکین نیستم
من به این بیگانه خوشبین نیستم

تکیه بر تولید در داخل کنید
سحر دشمن را چنین باطل کنید

/پایگاه خبری هفت هنر/

---

برچسب ها: فامنین   شعر   هفت هنر   ماجرای طبس